Daktiloya Çekilmiş Şiirler

Yerleşik yabancılığın acısı Öz düşmanları kendilerinin sevgisiz bilisiz ve acımasız kabukluların zincirlediği kara tamlama. Bir neden yabancıya? Bir neden yerleşiğe? Bir neden yerleşik yabancıya? Susturduklarından sonsuzun dilini, Dışıyla gerçeğin çizgisini kalın koca leş doğrusuyla belirleme. Bakıldığında göz değirmisinden bir çiçek dürbünün değil midir renklenme olasılıkları tabanında görülen parçacıkların yoksamak kurutan kısır umutları, geleneksel tanrıları, sürülerin çorak gerçekliğini ve kanatlanarak yaşamak kendi dağılımında... Çocuk hanımefendi İzlenimci şiir Ancak yazgıdır bu Zorunlu tünel Kopuş beklentisi Kırmızıya yöneliş Öte ışıklar arzusu Al şekerini bakalım köpek Ölüm dansı söylencesi soruları ışıklandırır Kavruk ayna gözlü değişken Gök çandır, bağışlanan hep kendi Ak çizgili bir çocuk tulumudur Biri kalabilir binlerce törenden sonra Saksıda gizlenen Çok var duvar yıkım için Zamansal içildi Yürek: Kutupta tan vakti Kızıl göl Yıldızsal kalış Canavarın fistanı Mavi gül tadı Gece öğleni